مشخصات کلاه ایمنی لبه دار تور دار 

کلاه لبه دار با داشتن یک پلاستیک فشرده در داخل کلاه، سر را از برخورد اجسام سخت نیز محافظ می کند.

کلاه با رنگبندی قرمز، زرد، سفید، طوسی، آبی، سرمه ای می باشد.

همچنین با داشتن حفره در اطراف کلاه مانع از عرق کردن سر می شود.

کلاه فوق دارای رویه از جنس کتان که در قسمت هایی از کلاه پارچه توری برای زیبایی و عدم تعریق استفاده شده است.

این محصول سبک و دارای رنگ های سرمه ای، قرمز، آبی، طوسی، سفید، زرد و مشکی می باشد.

کلاه ایمنی:

حفاظت کارگران از آسیب های وارده به سر، بخش اصلی از هر برنامه ایمنی است. استفاده از کلاه ایمنی ساده ترین روش برای حفاظت کارگران از آسیب است. کلاه ایمنی می تواند کارگران را از خطرات برخورد، شوک الکتریکی و سوختگی محافظت نمایند.

آسیب های وارده به سر در محیط کار :

برخورد یا سقوط اجسام بر روی سر

برخورد سر با اجسام ثابت مثل لوله ها و تیرک ها

برخورد یا تماس تصادفی سر با منابع ایجاد خطر شوک الکتریکی

ویژگی های یک کلاه ایمنی استاندارد

مقاوم در برابر نفوذ اجسام

جذب شوک ضربه وارده

مقاوم در برابرآب

به طور کلی این کلاه های ایمنی باید دارای یک پوسته خارجی محکم و یک لایه آستر جاذب ضربه باشند.

داخل کلاه باید یک تسمه یا نوار دور سر تعبیه شود، تا پوسته خارجی کلاه را در فاصله ۱۸/ ۳ _ ۵۴/ ۲ سانتی متر از سر معلق نگه دارد. این طرح کلاه باعث جذب شوک ضربه در حین برخورد و تهویه زیر کلاه ایمنی در حین پوشیدن کلاه می شود.

به طور کلی کلاه های ایمنی به سه گروه طبقه بندی می شوند:

نوع A کلاه های مقاوم در برابر نفوذ و برخورد با حفاظت محدود در برابر ولتاژ برق تا ۲۲۰۰ ولت

نوع B این نوع کلاه کلاس E سطح بیشتری از حفاظت در برابر خطرات الکتریکی، شوک های برقی ولتاژ بالا و سوختن را تامین میکند (۲۰۰۰۰ولت). و همچنین حفاظت لازم در برابر خطرات و برخورد اجسام پرتاب شده یا سقوط کرده را تامین می کنند.

نوع C کلاه های سبک و راحتی هستند که سر را در برابر برخورد محافظت می کنند اما در برابر خطرات الکتریکی مقاوم نیستند.

نوع دیگری از کلاه های ایمنی در بازار کلاه های لبه دار هستند. این کلاه ها برای محیط هایی توصیه می شوند؛ که حفاظت از خراشیدگی سر یا باد کردن سر در اثر ضربه لازم است. این کلاه ایمنی برای حفاظت در برابر سقوط یا پرتاب اجسام طراحی نشده است.

رنگ بندی کلاه ایمنی در کارگاه های ساختمانی

رنگ سفید: این رنگ برای کارکنان سطح بالا مثل مهندسین، مدیران، سرپرستان و … استفاده می‌شود، تقریباً در اکثر کارگاه‌های ساختمانی این رنگ‌بندی رعایت می‌شود.

رنگ زرد: این رنگ پرکاربردترین رنگ موجود در کارگاه‌های عمرانی و دیگر پروژه‌ها است، این رنگ نماینده نیروی کار اصلی یعنی کارگران است، معمولاً در تمامی کارگاه‌های ساختمانی این رنگ‌بندی رعایت می‌شود.

رنگ قرمز: این رنگ برای نیروی آتش‌نشانی و اطفاء حریق در نظر گرفته می‌شود و معمولاً در کارگاه‌های متداول ساختمانی این نیرو وجود ندارد.

رنگ سبز: این رنگ نماینده کارکنان خدمات فنی و مسئولین ایمنی در کارگاه‌های ساختمانی و دیگر پروژه‌ها است.

رنگ آبی: این رنگ نماینده کارکنان بخش تعمیرات، تکنسین‌های برق، گروه نجاری و دیگر اپراتورهای فنی است.

رنگ قهوه ای: این رنگ برای کارکنان و کارگرانی که در محیط‌های با حرارت بالا کار می‌کنند و جوشکاران در نظر گرفته می‌شود.

رنگ خاکستری: این رنگ برای میهمانان، بازدیدکنندگان و پیمانکاران در نظر گرفته‌شده است و در اغلب کارگاه‌های بزرگ و خاص عمرانی وجود دارد.